Voetreflexologie

Door mijn new way of life ontdekte ik een nieuwe wereld. De wereld van blote voeten liefhebbers, beurzen en workshops. Volgde tijdens een beursdag een workshop voetreflexologie en heb voetreflexmassage ontvangen. Zou hier het zaadje geplant zijn? Kort daarna vertrok ik naar Spanje om een deel van de Camino del Norte te gaan lopen langs de Spaanse Noordkust.

De goede momenten wisselden elkaar daar af met minder goede. Voor de zekerheid toch mijn bergstappers meegenomen naast mijn Vibram 5-fingers. Op de camino wist al snel achter dat mijn 5-fingershoes mijn beste maatjes zijn. Licht, luchtig, en voor alle omstandigheden prima. Na een lange loopdag had ik het geluk dat er in een albergue een masseur aanwezig was. Met blije voeten en een blij gemoed stapte ik van de massage tafel. Wat een cadeautje na dagen van afzien. Dat had ik even nodig. Mijn lichaam was me dankbaar voor dit fijne moment. De interesse voor massages is hier ontstaan. Dus thuis op zoek naar een workshop, cursus, opleiding. Als snel had ik me aangemeld voor de opleiding voetreflextherapeut.

Wat leerde ik

Op de voeten is het hele lichaam weerspiegeld in zones, reflexzones, door daar met wisselende druk en een lopende duim overheen te gaan ontstaat er doorstroming in energieblokkades. Jaja, heb ik die dan energieblokkades? En hoe voel ik dat dan? Wat moet ik ermee? Wat kan ik ermee? Moet ik hard drukken of juist zacht? Heel veel vragen en uiteindelijk gewoon doen. Mijn voeten reageerden op allerlei plekken met gevoeligheid of ronduit pijn als een medecursist aan het oefenen was. Maar wat nog gekker was, elke aanraking onder mijn voet gaf een seintje door naar mijn kruin. Een prettig soort kriebel voelde ik als mijn voeten onder handen genomen werden. Ik liet het allemaal maar over me heenkomen en oefende samen met mijn medecursisten heel wat weekenden om deze techniek te leren beheersen.

Vertering van spijs en emoties

Was ik mezelf tijdens mijn wandelingen al aardig wat keren tegengekomen. Tijdens en na het oefenen op mijn voeten en mijn medecursisten kwam ik mezelf nog veel erger tegen. Ik heb wat traantjes vergoten. Stapje voor stapje begon ik door te krijgen wat luisteren naar je lichaam echt betekent. Allerlei emoties kwamen los en hielden me bezig. Ik had blijkbaar behoorlijk wat ‘oud zeer’ te verteren. Zo leerde ik dat darmen eigenlijk je 2e hersenen zijn, en dat wat je hoofd niet kan verwerken je in je darmen verwerkt. Als dat proces niet gaat zoals het lichaam het zou moeten kunnen verwerken. Tja….dan krijg je darmproblemen, krampen, diarree of juist obstipatie, aambeien, enz. enz.

Eigenlijk is het net zoals met een ouderwetse klok, zo een met radertjes en gewichten. Als er 1 radertje stuk, krom of versleten is, dan loopt de klok niet meer zoals ie zou moeten lopen. Zo is het dus ook met ons lichaam. Als er ergens een hapering zit heeft dat gevolgen voor de rest van het functioneren. Ik besefte dat mijn gepieker, mijn niet lekker in mijn vel zitten, gevolgen had voor mijn spijsvertering. Niet dat het dan ineens over is, maar nu ik begon te begrijpen waar het mogelijk vandaan zou kunnen komen, kon ik er wel met een andere blik naar kijken, en er iets aan gaan doen. Want ik heb geen pijn, ik doe mijn pijn.